Θαύμα ελευθερώσεως αιχμαλώτου που έκανε ο Μεγαλομάρτυρας Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος.
Στο Ελληνικό νησί, την Μυτιλήνη, γινότανε κάθε χρόνο στη γιορτή του Αγίου, λαμπρό πανηγύρι.
Μια χρονιά, λοιπόν, την ημέρα αυτή διαλέξανε και οι Κρητικοί κουρσάροι να κυριέψουνε το νησί, να κλέψουν, ν’ αρπάξουν και να λεηλατήσουν…
Πράγματι την ώρα, που οι χριστιανοί ήταν συγκεντρωμένοι στην Εκκλησία και παρακολουθούσαν την Θ. Λειτουργία, όρμησαν σαν σίφουνας οι κουρσάροι, σκορπίζοντας παντού τον τρόμο και τον πανικό.
Άρπαξαν τότε πολλά πράγματα κι αιχμαλώτισαν πολλούς άνδρες και αρκετές γυναίκες. Μεταξύ των άλλων, που αιχμαλωτίσανε, ήταν κι ένας ωραίος νέος, γιος μιας χήρας αρχόντισσας.
Αυτόν, λοιπόν, επειδή τον είδανε ωραίο οι κουρσάροι τον χαρίσανε για υπηρέτη στον Αμηρά της Κρήτης. Αυτός ευχαριστήθηκε και τον όρισε υπηρέτη στο φαγητό του.
Η χήρα όμως που τον είχε ένα και μονάκριβο, έκλαιγε μέρα και νύχτα και παρακαλούσε τον Άγιο Γεώργιο να την βοηθήσει να δει πάλι το παιδί της, να της το φέρει κοντά της.
Κι ενώ η αγωνία της κάθε μέρα μεγάλωνε, γιατί δεν ήξερε αν ζει ή όχι το παιδί της, δεν έλειπε ποτέ από την Εκκλησία του Μεγαλομάρτυρα.
Μια μέρα, λοιπόν, εκεί που γευμάτιζε ο Αμηράς και ο γιός της χήρας κρατούσε στα χέρια του το κρασί, για να του προσφέρει, μόλις εκείνος του έκανε νεύμα,
συνέβη το έξης μεγάλο θαύμα.
Την στιγμή, που ο νεαρός αιχμάλωτος τέντωσε το χέρι του με το κρασί, για να το δώσει στον Αμηρά, τον άρπαξε ο Μεγαλομάρτυς Γεώργιος και χωρίς καθόλου εκείνος να το καταλάβει τον έφερε και τον παρέδωσε ξαφνικά στο νησί του στην Μυτιλήνη, μπροστά στην μητέρα του. Εκεί ο νεαρός τέντωνε ακόμη το χέρι του με το κρασί, νομίζοντας, ότι βρίσκεται μπροστά στον Αμηρά. Όταν όμως κοίταξε προσεκτικά, είδε την μητέρα του. Γιός και μητέρα τότε αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν, δοξάζοντες τον Θεό και τον Άγιο.
Για μια ακόμη φορά ο Άγιος είχε ακούσει την θερμή προσευχή και είχε επιτύχει με την δύναμη, που του χάρισε ο Θεός, να σώσει θαυματουργικά και τον νέον.
Filed under: _Άγιοι_ |
Ηλιαχτιδα 
Σχολιάστε