Μια ηλιαχτίδα

Καλωσήλθατε στην ηλιαχτίδα,

τη σελίδα της ενορίας του

 Αγ. Στυλιανού Γκύζη

---

---

---

---

άγιος στυλιανός agios stylianos αγιος στυλιανος ορθοδοξία orthodox

---

Τι προσφέρει η δύναμη της πίστης στους ασθενείς;

Η δύναμη της πίστης των ανθρώπων που ασθενούν, ακόμη και από ανίατη νόσο, αναφέρεται σχεδόν σ’ όλους τους Βίους των Αγίων, όπως και οι θαυματουργικές θεραπείες. Οι Άγιοι και ιδιαίτερα η Θεοτόκος προβάλλονται ως “ιατροί ψυχών και σωμάτων”. Τα αγιολογικά κείμενα που διηγούνται θαυματουργικές ιάσεις με τη χάρη της Παναγίας είναι πάρα πολλά.

Ο άνθρωπος ζώντας στην καθημερινή ευδαιμονία και μέσα στη σύγχρονη κοινωνία, όπου επικρατεί το υλιστικό πνεύμα, νιώθει ισχυρός και κάποιες φορές – ίσως και ασυνείδητα – παρατηρείται έκπτωση της πίστης του στο Θεό, στο Χριστό, στην Παναγία, στους Αγίους.

Η αυθάδης κρίση και κατάκριση που κάνουμε σε βάρος του πλησίον μας

Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου

Από την ρίζα της φιλαυτίας, την οποία έχουμε αναφέρει πολλές φορές, δηλαδή από την αγάπη και την τιμή που έχουμε για τον εαυτό μας, προέρχεται μία άλλη κακία που μας προξενεί πάρα πολύ μεγάλη ζημία· αυτή είναι η αυθάδης κρίση και κατάκριση που κάνομε σε βάρος του πλησίον μας. Από την κατάκριση αυτή φθάνουμε στο σημείο να εξευτελίζουμε τους αδελφούς, να τους καταφρονούμε και να τους ταπεινώνουμε. Αυτό το ελάττωμα όπως προέρχεται από την υπερηφάνεια, από αυτήν θάλπεται και τρέφεται με προθυμία. Γιατί αυτή η υπερηφάνεια μαζί με την κατάκριση, αυξάνεται συνέχεια, επειδή, χωρίς να το καταλάβουν, αρέσκεται η μία με την άλλη και πλανώνται συγχρόνως.

Άγιος Σιλουνός: Χαροποίησε, Κύριε, κάθε θλιμμένη ψυχή με την έλευση του Αγίου Σου Πνεύματος!

Φωτογραφία και εικόνα του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη (1866-1938).

Όποιος αγαπά τον Κύριο, σκέφτεται πάντα Εκείνον και η θύμηση του Θεού γεννάει την προσευχή.
Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε και δεν θα προσεύχεσαι· και χωρίς την προσευχή, δεν θα παραμείνη η ψυχή στην αγάπη του Θεού, γιατί η χάρη του Αγίου Πνεύματος έρχεται με την προσευχή.

Η προσευχή προφυλάσσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, διότι ο προσευχόμενος νους, είναι απασχολημένος με τον Θεό και στέκεται με ταπεινό πνεύμα ενώπιον του προσώπου του Κυρίου, τον Οποίο γνωρίζει η ψυχή του προσευχομένου.

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας

Λόγος εις τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου

Τρία σημαντικότατα γεγονότα στην ιστορία του κόσμου εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας.

To πρώτο είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, τον οποίο εορτάζουμε σήμερα με χαρά και αγάπη, αλλά και με δέος ενώπιον του μεγαλείου του γεγο­νότος αυτού, το οποίο ονομάζεται «κεφάλαιον» (δη­λαδή αρχή) της σωτηρίας μας.

Η αυθάδης κρίση και κατάκριση που κάνουμε σε βάρος του πλησίον μας

Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου

Από την ρίζα της φιλαυτίας, την οποία έχουμε αναφέρει πολλές φορές, δηλαδή από την αγάπη και την τιμή που έχουμε για τον εαυτό μας, προέρχεται μία άλλη κακία που μας προξενεί πάρα πολύ μεγάλη ζημία· αυτή είναι η αυθάδης κρίση και κατάκριση που κάνομε σε βάρος του πλησίον μας. Από την κατάκριση αυτή φθάνουμε στο σημείο να εξευτελίζουμε τους αδελφούς, να τους καταφρονούμε και να τους ταπεινώνουμε. Αυτό το ελάττωμα όπως προέρχεται από την υπερηφάνεια, από αυτήν θάλπεται και τρέφεται με προθυμία. Γιατί αυτή η υπερηφάνεια μαζί με την κατάκριση, αυξάνεται συνέχεια, επειδή, χωρίς να το καταλάβουν, αρέσκεται η μία με την άλλη και πλανώνται συγχρόνως.

Ὁ Σταυρὸς μας, Σταυρός Του

 

Λαμπρόπουλος Βαρνάβας (Ἀρχιμανδρίτης)

Βρισκόμαστε στὴ μέση τῆς πορείας μας πρὸς τὸ Πάσχα. Καὶ ἡ Ἐκκλησία μᾶς παρουσιάζει τὸν ἀδιαμφισβήτητο νικητὴ τοῦ πασχαλινοῦ θριάμβου! Ὁ σαρκωθεὶς Κύριος καὶ Θεός μας, ποὺ τὸ Πάσχα θὰ τὸν δοῦμε νὰ νικάει τὸν θάνατο, ἐπιλέγοντας ἐλεύθερα τὴν ἕως θανάτου ὑπακοὴ στὸν Πατέρα του, καλεῖ κι ἐμᾶς νὰ τὸν ἐπιλέξουμε ἐλεύθερα Σωτήρα μας, κάνοντας ὑπακοὴ στὸ θέλημά του.

Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως

Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003))

Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἰοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Καθώς προχωρᾶμε τίς ἑβδομάδες τῆς Μ. Σαρακοστῆς, μποροῦμε να ποῦμε μὲ αὐξανόμενη αἴσθηση εὐγνωμοσύνης καὶ χαρᾶς, με μιά αἴσθηση γαλήνης καὶ χαρᾶς τά λόγια τοῦ Ψαλμοῦ «Ἡ ψυχή μου θα ζήσει, και μ’ εὐγνωμοσύνη θα δοξάζει τὸν Κύριο».

Τήν πρώτη ἑβδομάδα τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς εἴδαμε τήν ὑπόσχεση τῆς σωτηρίας δοσμένη ἀπό τὴν Π. Διαθήκη νὰ ἐκπληρώνεται: ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, ἡ σωτηρία ἔρχεται κι ὅσα ἐλπίζουμε εἶναι δυνατά. Μετά τὴν δεύτερη ἑβδομάδα ἔχουμε τὴν διακήρυξη ἀπό ὅλους τούς Ἁγίους τῆς Χριστιανοσύνης ὅτι ὁ Θεός ὄχι μόνο κατοίκησε ἀνάμεσα μας. ἀλλά καί (ἐξεχύθη πάνω μας) μᾶς πλημμύρισε ἡ χάρις Του, μέσα στὴν Ἐκκλησία, ἀλλά καὶ σέ κάθε ἀνθρώπινη ψυχή ἕτοιμη να δεχθεῖ Ἐκεῖνον, τὴν παρουσία Του, τὸ μεταμορφωμένο σέ Ἅγιο Πνεῦμα δῶρο, πού μᾶς κάνει νὰ κοινωνοῦμε ὅλο και πιό βαθιά (οὐσιαστικά) μὲ τόν ζώντα Θεό, μέχρι να γίνουμε μιά μέρα μέτοχοι τῆς θείας φύσης.