Καλωσήλθατε στην ηλιαχτίδα,

τη σελίδα της ενορίας του

 Αγ. Στυλιανού Γκύζη

---

άγιος στυλιανός agios stylianos αγιος στυλιανος ορθοδοξία orthodox

Φύτευε λουλούδια για 2 χρόνια ώστε να τα μυρίζει η τυφλή γυναίκα του

Η σύζυγος του έπαθε κατάθλιψη επειδή τυφλώθηκε και δεν ήθελε να βγαίνει από το σπίτι. Για να την βοηθήσει, άρχισε να φυτεύει λουλούδια.

Ο κύριος Κουρόκι ξόδεψε δυο χρόνια σκληρής δουλειάς για να φυτέψει χιλιάδες λουλούδια και να ευχαριστήσει την τυφλή σύζυγό του, στην Ιαπωνία.

«Τα παιδιά σας δεν είναι δικά σας παιδιά.» Είναι οι γιοί και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τον εαυτό της.

Εσύ, που με μεγάλωσες τόσο σκληρά με τον δικό σου δίκαιο τρόπο.
Εσύ, που με άφησες μόνη μου στις δυσκολίες από μικρή, για να τα καταφέρω στον σκληρό κόσμο του αύριο.

Εσύ, που με κυνηγούσες να με χτυπήσεις για να κρύψεις τα λάθη σου. Να τα ξεχάσω ή να μην τα μαρτυρήσω.
Εσύ, που έκανες τόσα σφάλματα και πέρασα χρόνια προσπαθώντας να απαλύνω τις πληγές που μου άνοιξες στα πρώιμα χρόνια μου.
Εσύ, που μου έδειξες τον ήλιο μέσα μου αλλά με βύθισες και στο σκοτάδι.

 

Με την αγάπη και τα δάκρυα μπορούμε να διορθώσουμε και τους κακούς

Θέλεις να διορθώσεις τον αδερφό σου; Δάκρυσε, προσευχήσου στο Θεό γι΄ αυτόν, αφού τον πάρεις ιδιαιτέρως, παρακίνησε τον στο καλό, συμβούλεψε τον, παρακάλεσε τον. Πολλοί πολλές φορές δεν ωφελήθηκαν καθόλου από τις συμβουλές, συγκινήθηκαν όμως από τα δάκρυα και την συμπάθεια.

Με την αγάπη και τα δάκρυα μπορούμε να διορθώσουμε και τους κακούς. Πόνεσε εσύ, ίσως έτσι συνέλθει και πονέσει κι εκείνος. Όπως ακριβώς ο άρρωστος που δεν έχει όρεξη, όταν δει τον γιατρό του να τρώει φαγητό, παρακινείται κι αυτός να φάει, έτσι θα συμβεί κι εδώ, αν ο κακός σε δει να θρηνείς για την κατάσταση του, θα μαλακώσει, θα γίνει καλός και πράος άνθρωπος.

Όταν λοιπόν δεις τον αδελφό σου να είναι σκληρός και αδιάλλακτος και να μην σε προσέχει, λέγε μέσα σου «μήπως με την πάροδο του χρόνου μπορέσω να τον πείσω».Και ο απόστολος Παύλος το ίδιο έλεγε να κάνουμε «ο δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να φιλονικεί αλλά οφείλει να είναι ήπιος και γλυκύς προς όλους και να σωφρονίζει με πραότητα τους αντιφρονούντες, μήπως κάποτε τους δώσει ο Θεός μετάνοια και οδηγηθούν στην ορθή γνώση της αλήθειας».

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Οδεύει καλά ο γάμος μας;

Οδεύει καλά ο γάμος μας;

Πάτερ, πώς θα καταλάβουμε ότι ο γάμος μας πάει καλά;  Πολλά ζευγάρια με ρωτούν με αγωνία αυτό το ερώτημα και προσπαθώ απλά να τους πω κάποιες διαγνωστικές συντεταγμένες ….

Η Παναγία μας έχει τα κλειδιά της πόρτας του ελέους.

Πολλές φορές στην ζωή μας επιθυμούμε να διαβούμε το κατώφλι μιας πόρτας, μιας πόρτας που θα μας οδηγήσει στην επαγγελματική ή την κοινωνική μας καταξίωση. Ειδικά οι γονείς ονειρεύονται τα παιδιά τους να περάσουν την πόρτα ενός Πανεπιστημίου ή μιας ανώτερης Σχολής και στη συνέχεια να καταξιωθούν στον Επαγγελματικό Τομέα και να αναδειχθούν. Και δεν είναι παράλογο αυτό. Το όνειρο των Γονέων σήμερα είναι τα παιδιά τους να περάσουν μία πόρτα. Μία πόρτα μπορεί να κλείνει μέσα της πολλά και απίθανα πράγματα. Την πόρτα στο σπίτι μας την έχουμε για ασφάλεια. Μπαίνουμε στο σπίτι μας και κλείνουμε την πόρτα μας για να νοιώσουμε ησυχία, άνεση, σιγουριά. Η παραβίαση της πόρτας, κατά κανόνα σημαίνει επίθεση, ληστεία, προδοσία.

Με ποιό μέτρο μετράς;

Με το μέτρο που μετράς τον άλλο άνθρωπο θα μετρήσει ο Θεός και σένα.

Εάν εσύ είσαι επιεικής προς τον άλλο

ο Θεός θα είναι επιεικής σε σένα.

Αν εσύ είσαι ελεήμων με τον άλλον

ο Θεός θα είναι ελεήμων με σένα.

Αν είσαι άτεγκτος με τον άλλο

θα είναι και ο Θεός άτεγκτος με σένα.

Οπότε διάλεξε.

Γι’ αυτό είπαν οι πατέρες ότι η σωτηρία μας εξαρτάται από τον αδελφό μας, δεν εξαρτάται από κανέναν άλλο.

Είδες τον αδελφό σου,

είδες Κύριον τον Θεό σου.

Είδες τον αδελφό σου,

είδες τον ίδιο τον Θεό σου!

Γι’ αυτό πρέπει να ανακαλύψουμε ότι όταν ελεούμε τον άλλον άνθρωπο δεν είναι τον άλλο που ελεούμε, είναι τον εαυτό μας που ελεούμε και δεν το καταλαβαίνουμε.

Τον εαυτό μας ελεούμε. Ο άλλος, δεν έχει σημασία τι είναι ο άλλος…

Σημασία είναι ότι στέκει ενώπιόν μου.

Ελέησε εσύ τον αδερφό σου να ελεήσει και ο Θεός .

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος.

Πηγή

Ο Παράδεισος δεν είναι μακριά μας

Ο Παράδεισος δεν είναι μακριά μας
Είναι όμορφο να διαβάζεις δυο ωραίες σε περιεχόμενο
σελίδες.

Να θαυμάζεις μια ανθισμένη γλάστρα ή να απολαμβάνεις
μια δύση ηλίου. Όμορφο είναι να δέχεσαι ένα αγνό χαμόγελο.
Να φέρνεις στο νου μια σκέψη ελπίδας, να οραματίζεσαι ένα αύριο καλύτερο.

Είναι ωραίο να αναπαύεται μ’ ευγνωμοσύνη το μάτι σου
πάνω στην καθαρή μοκέτα του δωματίου ή στο συγυρισμένο συρτάρι σου, αλλά και ν’ απολαμβάνεις – γιατί όχι ; – μια πετυχημένη λιχουδιά.
Να πιστεύεις στον εαυτό σου είναι πολύ όμορφο,αν και
βλέπεις -εσύ όσο κανείς άλλος- την αδυναμία σου να
είσαι καλός.

Να εκτιμάς την προσπάθεια σου και την ανεπιτήδευτα
αγαθή σου θέληση να γίνεσαι καλύτερος.
Όμορφο είναι να πιστεύεις το καλύτερο και για τους άλλους.
Και πίσω από τον άδικο κάποτε λόγο τους, να ψάχνεις να
βρεις τον κρυφό άγνωστό σου πόνο τους, που έστειλε τη
χολή στα χείλη τους.

Να λες δυο λόγια ικεσίας γι’ αυτούς και να ευχαριστείς
αμέσως Εκείνον που θα τους θεραπεύσει.
Είναι όμορφο να στηλώνεις το βλέμμα καθημερινά στη Ματιά
του Πανάγαθου Θεού σου κι ανοίγοντας την καρδιά να
στέλνεις το φως Της βαθειά σου.
Κι ύστερα φέρνοντας τούτο το φως στη δική σου ματιά να
το χαρίζεις παντού.

Στην κοπέλα που σ’ εξυπηρέτησε πίσω από την γκισέ, στον
μικρό που σκούπισε τα τζάμια τ’ αυτοκινήτου σου.
Στον συνταξιδιώτη μέσα στο τρένο, π’ αθέλητα σε πάτησε.
Στη γριά μητέρα σου που ζει και σήμερα την παραξενιά της.
Είναι όμορφο μπαίνοντας κάθε πρωί στο δρόμο της καθημερινότητας, να ‘σαι πρόθυμος να χαμογελάσεις.

Και το χαμόγελο σου αυτό να δίνει όλους το μήνυμα ότι :
Ο Παράδεισος δεν είναι μακριά μας, αλλά κουρνιάζει
μέσα μας. Με την καλοσύνη που θα ντυθούμε.
Στην ελπιδοφόρα προσμονή που δε θα διώξουμε από
μέσα μας. Στο ζεστό χειροκρότημα που θα χαρίσουμε.
Στο κομμάτι της σοκολάτας που θα στερηθούμε για να τη
χαρεί κάποιο παιδί.
Είναι όμορφο να ‘σαι πιστός στην αποστολή που κλήθηκες
να επιτελέσεις πάνω στη γη :

Να είσαι ο χαρούμενος άνθρωπος. Ένα ζωντανό μήνυμα
χαράς γιατί «ζει Κύριος ο Θεός»!
Ω, ναι είναι πολύ -πολύ όμορφο να δέχεσαι τη δωρεά του Παράδεισου που σου χαρίζεται και να γίνεσαι έν’ άγγιγμα παραδείσου για τον καθένα είτε αυτός ζει μαζί σου, είτε
λαχαίνει να περνά απ’ το διάβα σου.
Να έχετε την ευχή του Κυρίου μας.

Με αγάπη πατήρ Νεκτάριος.

Πηγή

«Πάτερ ημών!», «πατέρα μας!»..

«Όταν τα σύννεφα βροντούν και οι ωκεανοί μουγγρίζουν, είναι σα να σου φωνάζουν: «Κύριε μας!»

Όταν οι μετεωρίτες πέφτουν και φωτιές ξεπηδούν από τη γη, είναι σα να κραυγάζουν: «Δημιουργέ μας!» Όταν τα άνθη μπουμπουκιάζουν την άνοιξη και τα χελιδόνια κουβαλούν με το στόμα τους ξερά χόρτα για να φτιάξουν φωλιές για τα μικρά τους, είναι σα να σού τραγουδούν: «Δέσποτα μας!»

Κι όταν εγώ σηκώνω τα μάτια μου προς το θρόνο Σου, σού ψιθυρίζω: «Πάτερ ημών!»

Υπήρχε κάποια εποχή, μια μακρά και φοβερή εποχή, πού κι ό άνθρωπος όταν απευθυνόταν σε Σένα, σε φώναζε Κύριο, Δημιουργό, Δεσπότη! Μάλιστα! Τότε πού ό άνθρωπος ένιωθε πώς είναι απλά ένα αντικείμενο ανάμεσα στα άλλα. Τώρα όμως, με τη χάρη του Μονογενούς Σου Υιού μάθαμε το πραγματικό Σου όνομα. Γι’ αυτό κι εγώ τολμώ, μαζί με το Χριστό, να Σε ονομάσω «Πατέρα».

Όταν βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό…

Όταν βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό, στενοχωρούμαστε.
Με τη στενοχώρια δεν κάνουμε απολύτως τίποτα.Ούτε και με τις υποδείξεις.
Ούτε αυτό είναι σωστό. Υπάρχει ένα μυστικό·αν το καταλάβουμε,θα βοηθήσομε.
Το μυστικό είναι η προσευχή μας, η αφοσίωσή μας στον Θεό, ώστε να ενεργήσει η χάρις Του.

Εμείς, με την αγάπη μας, με τη λαχτάρα μας στην αγάπη του Θεού,θα προσελκύσουμε τη χάρη, ώστε να περιλούσει τους άλλους, που είναι πλησίον μας,να τους ξυπνήσει, να τους διεγείρει προς το θείο έρωτα.

Ή, μάλλον, ο Θεός θα στείλει την αγάπη Του να τους ξυπνήσει όλους.
Ό,τι εμείς δεν μπορούμε,θα το κάνει η χάρις Του.
Με τις προσευχές μας θα κάνουμε όλους άξιους της αγάπης του Θεού.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Πηγή

Τι σημαίνει το “τά Σά ἐκ τῶν Σῶν”;

  Υψώνει ο λειτουργός τα Τίμια Δώρα σαν να τα θέτει μπροστά στα πόδια του Κυρίου που κάθεται σε θρόνο υψηλό στους ουρανούς, και εκφωνεί: «Τα σα εκ των σων Σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα». Τα δικά σου από τα δικά σου τα πήραμε και σου τα προσφέρουμε σε κάθε τόπο και για όλα όσα έχεις κάνει για μας.

  Στους καιρούς της Παλαιάς Διαθήκης ο προφήτης Δαβίδ εκ μέρους του ίδιου του Θεού απευθυνόταν στους Ισραηλίτες και έλεγε: Δεν θα δεχθώ από το σπίτι σου μοσχάρια να μου τα προσφέρεις θυσία, αλλ’ ούτε και τράγους από τα ποίμνιά σου· «ότι εμά εστι πάντα», διότι δικά μου είναι όλα, όχι μόνο «τα θηρία του δρυμού», αλλά και τα ζώα που βόσκουν στα βουνά και τα βόδια (Ψαλμ. μθ 9-10). Αλήθεια προφανής και αυταπόδεικτη. Ο,τι έχουμε δεν είναι όλα του Θεού; Δεν τα δημιούργησε αυτός; Και δεν πολλαπλασιάζονται αυτά με τη δύναμη των νόμων τους οποίους αυτός όρισε και που η ισχύς τους βασίζεται στο θέλημά του; Και όσο και αν επιμελούμαστε εμείς ένα ποίμνιο η ένα κοπάδι, δεν εξαρτάται η προκοπή και η ευδοκίμησή τους από ευνοϊκές συνθήκες τις οποίες οικονομεί η θεία Πρόνοια, που κυβερνά τα πάντα;

Κύριε δώσε τη δύναμη της Χάριτος σου..

Γνωρίζω, Κύριε, πως αγαπάς το Λαό Σου, αλλά οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την Αγάπη Σου και θορυβούνται όλοι οι Λαοί της γης και οι σκέψεις τους είναι σαν τα σύννεφα που τα παρασύρει ο άνεμος σε όλα τα μέρη.

Οι άνθρωποι έχουν λησμονήσει Εσένα, τον Δημιουργό τους, και ζητούν την ελευθερία τους, χωρίς να εννοούν ότι Εσύ είσαι Ελεήμων, αγαπάς, όσους μετανοούν, και τους δίνεις τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Κύριε, Κύριε, δώσε τη δύναμη της Χάριτός Σου, για να Σε γνωρίσουν με το Άγιο Πνεύμα όλοι οι Λαοί και να Σε υμνούν χαρούμενοι, όπως έδωσες και σε μένα τον βδελυρό τη χαρά της επιθυμίας Σου κι ελκύεται ακόρεστα η ψυχή μου προς την Αγάπη Σου ημέρα και νύχτα.

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης (✞ 24 Σεπτεμβρίου 1938)

Πηγή

Κάθε ψυχή που νοιώθει την αγάπη του Θεού, δεν ζητεί τίποτε άλλο, παρά μόνον να αξιωθή να ιδή το πρόσωπον του Χριστού

  "Μάς λέγουν οι Πατέρες ότι και μόνον η θεωρία του Θείου Προσώπου δεν αντιμετρείται με χίλιους παραδείσους, γιατί αυτή η θεωρία είναι η Βασιλεία του Θεού. Γι’ αυτό κάθε ψυχή εδώ κάτω στόν κόσμο, πού νοιώθει την αγάπη του Θεού, δέν ζητεί τίποτε άλλο, παρά μόνον να αξιωθή να ιδή το πρόσωπον του Χριστού."

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας-Η Τέχνη της Σωτηρίας Τόμος Ά )

Πηγή

Περὶ φθόνου

Ἅγιος Νεκτάριος

Ἐπίσκοπος Πενταπόλεως

Ὁ φθόνος εἶναι πάθος μοχθηρῆς ψυχῆς ποὺ λιώνει ἀπὸ ζήλια, ὅταν βλέπει νὰ προκόβει ὁ διπλανός. Εἶναι στενοχώρια γιὰ τὰ ξένα ἀγαθά. Εἶναι ἐμπαθὴς κριτὴς γιὰ τὰ ἀγαθὰ τῶν ἄλλων. Ὁ φθόνος εἶναι ρίζα ὅλων τῶν κακῶν, πηγὴ κάθε συμφορᾶς καὶ φυτώριο ἀνουσιουργημάτων. Ὁ φθόνος εἶναι ἀπ’ ὅλα τὰ πάθη τὸ πιὸ ἄδικο καὶ τὸ πιὸ δίκαιο. Στὴν πρώτη περίπτωση, ἐνοχλεῖ ἰδιαίτερα τοὺς καλούς, στὴ δεύτερη λιώνει αὐτοὺς ποὺ τὸ ἔχουν. Ὅπως ἡ σκουριὰ φθείρει καὶ τρώει τὸ σίδερο, ἔτσι καὶ ἡ ζήλεια κατατρώει τὴν ψυχὴ ποὺ τὴν ἔχει.

Ὁ φθόνος λοιπὸν πρῶτα φθείρει τὸν φθονερὸ καὶ ἔπειτα τὸν φθονούμενο. Πρῶτα ἐξολοθρεύει τὴν ψυχὴ του -καθὼς τὸ φίδι κατατρώει τὴν κοιλιὰ ποὺ τὸ ἔθρεψε- καὶ κατόπιν δαγκώνει αὐτὸν ποὺ φθονεῖ. Ἀπὸ μόνος του ὁ φθόνος δὲν ἔχει καμιὰ αἰτία ὕπαρξης, γι’ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ τύχει οὔτε συγχώρεσης. Ὁ φθόνος δὲν γνωρίζει νὰ προτιμάει τὸ συμφέρον. Κανένα πάθος δὲν εἶναι πιὸ καταστροφικὸ ἀπὸ τὸν φθόνο, γιατί διαφθείρει τὶς ψυχές, ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ φυτρώνει μέσα τους. Αὐτὸς διδάσκει τὸν φόνο.

Δὲν ὑπάρχει ἀγάπη ἐκτὸς Ἐκκλησίας

Ἅγιος Ἰλαρίων Τρόϊτσκι

Ὁ μακάριος Αὐγουστίνος δέχεται ὅτι ἡ χριστιανικὴ διδασκαλία ὅταν κατανοεῖται θεωρητικά, μπορεῖ νὰ φυλαχθεῖ καὶ ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Ἡ ἀλήθεια παραμένει ἀλήθεια ἀκόμη κι ἂν τὴν ἐκφράζει ἕνας κακὸς ἄνθρωπος. Πράγματι καὶ οἱ δαίμονες ὁμολογοῦσαν τὸν Χριστό, ὅπως καὶ ὁ Ἀπόστολος Πέτρος. Ὁ χρυσὸς εἶναι ἀναμφίβολα καλὸς καὶ παραμένει χρυσὸς ἀκόμη καὶ στοὺς κλέφτες, ἔστω κι ἂν χρησιμεύει γιὰ τοὺς κακούς τους σκοπούς. Ὁ Χριστὸς εἶπε κάποτε στοὺς μαθητές Του: «ἐκεῖνος ποὺ δὲν εἶναι ἐναντίον μας εἶναι μὲ τὸ μέρος μας» (Λουκ. 9, 50). Ἀπὸ αὐτὸ μπορεῖς νὰ συμπεράνεις ὅτι ἐκεῖνος ποὺ στέκεται ἐκτὸς Ἐκκλησίας σὲ κάποια θέματα δὲν εἶναι ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἔχει κάτι ἀπὸ τὸν ἐκκλησιαστικὸ πλοῦτο. Οἱ Ἀθηναῖοι τιμοῦσαν τὸν ἄγνωστο Θεὸ (Πράξ. 17, 23) καὶ ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος μαρτυρεῖ ὅτι «καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι» (Ἰακ. 2, 19) ἀλλὰ αὐτά, βέβαια, εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Στὰ συγγράμματά του κατὰ τῶν Δονατιστῶν ὁ μακάριος Αὐγουστίνος λεπτομερῶς ἀποδεικνύει καὶ ὑποστηρίζει κάποιου εἴδους ἐγκυρότητα στὸ σχισματικὸ βάπτισμα.

…εγκλωβίζεσαι στην θέαση του θανάτου και ξεχνάς την Ανάσταση…

Αργυρώ Θεοφανίδου

Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση της πινελιάς και να ξεχνάς τον πίνακα
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση της βελονιάς και να ξεχνάς το κέντημα
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση του άστρου και να ξεχνάς τον ουρανό
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση του δέντρου και να ξεχνάς το δάσος
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση της στιγμής και να ξεχνάς την ιστορία
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση της κακίας και να ξεχνάς την καλοσύνη
Να εγκλωβίζεσαι στην αίσθηση του Χειμώνα και να ξεχνάς την Άνοιξη
Να εγκλωβίζεσαι σ’όσα ελάχιστα ξέρεις και να ξεχνάς την απεραντοσύνη της Γνώσης
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση της ύπαρξης και να ξεχνάς τον
θάνατο
Τέλος, για κάποιους λίγους »τρελούς»…
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση του θανάτου και να ξεχνάς την Ανάσταση

 

Πηγή