ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΓΚΥΖΗ
Επιστολή Νο 1 – 15 Νοεμβρίου 2020
ΦΙΛΟΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ
Τηλέφωνο επικοινωνίας Κιν.:69 44 78 8637
Λίγα λόγια για το ΚΕΝΤΡΟ ΕΝΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Θα μπορούσαμε να το λέμε, και το «Σπίτι της γιαγιάς μας»!
Στις 26 Οκτωβρίου 2020 εκοιμήθη ο πολύ αγαπητός συνεφημέριος και αδελφός μας π. Αθανάσιος Γιακουμάκης. Ο π. Αθανάσιος που διακονούσε στον ναό μας σχεδόν πενήντα έτη (48 περίπου) μεταξύ των διαφόρων ποιμαντικών του δραστηριοτήτων ήταν και η ίδρυση του (Γηροκομείου) Ιδρύματος Φιλοξενίας Γεροντισσών. Τους κόπους του και τους μόχθους του για την ίδρυση και την συντήρηση του Ιδρύματος αυτού μόνον ο Άγιος Θεός γνωρίζει.
Μετά λοιπόν την εκδημία του γέροντος συνεφημερίου μας η Αρχιεπισκοπή Αθηνών, μου ανέθεσε την ευθύνη του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου και βέβαια και του Ιδρύματος «Κέντρο Ενοριακής Αγάπης» Ίδρυμα Φιλοξενίας Γεροντισσών. Έτσι βρέθηκα μαζί με την μέριμνα του ωραίου Ναού μας, την εύρυθμη λειτουργία του, την μέριμνα για την συντήρησή του, να πρέπει τώρα να μεριμνήσω και για το Ίδρυμα αυτό, χώρο όπου κατοικούν 23 ανθρώπινες ψυχές, μαζί με οχτώ εργαζόμενες και πολλούς ακόμη εθελοντές και εθελόντριες….
Πράγματι, το πόσο βαρύ μοιάζει το έργο αυτό, αδυνατώ να το συλλάβω, ούτε καν να το σκεφτώ. Οι ανθρώπινες δυνάμεις πολύ μικρές. Η εμπειρία μου σε ένα τέτοιο έργο εντελώς μηδαμινή. Ωστόσο, πρωτίστως, με την βοήθεια και την δύναμη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, κατόπιν της προστάτιδας των φτωχών, Οσίας Φιλοθέης της Αθηναίας, και του Αγίου μας Στυλιανού, θα προσπαθήσουμε αν όχι να το αυξήσουμε (κάτι εξαιρετικά δύσκολο) τουλάχιστον να συντηρήσουμε το μεγάλο αυτό έργο, δυσανάλογο με την δυνατότητα της ενορίας μας. Δόξα τω Θεώ, που υπάρχει Κύριος ο Θεός και Εκείνος είναι ο «τρέφων και συντηρών τα σύμπαντα»! Δικό Του είναι το έργο και ο αμπελώνας Του. Δικό Του είναι το σχέδιο, ας γίνει το θέλημά Του. Εκείνος μας είπε: «άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν», εμείς οφείλουμε να του ζητούμε διαρκώς την βοήθειά Του!
Κατά πρώτον λοιπόν, θα ήθελα σήμερα, να ζητήσω τις προσευχές όλων σας, όλων των ευλαβών ενοριτών της ενορίας μας, για το έργο του φιλοπτώχου και του Ιδρύματος, για τις γερόντισσες, τις εργαζόμενες και τις εθελόντριες μας. Τις έχουμε απόλυτη ανάγκη. Κανένα έργο δεν είναι μόνον υλικό. Τα πάντα στην εκκλησία μας είναι κυρίως πνευματικά.
Κατόπιν θα ήθελα, θα ευχόμουν, όταν οι συνθήκες θα είναι κατάλληλες, να γνωρίσετε από κοντά το έργο αυτό, να το αγκαλιάσετε, να το αγαπήσετε, να το βοηθήσετε, να το θεωρήσετε ότι είναι έργο δικό σας και έργο όλων μας, και αφορμή σωτηρίας ή και συγχωρήσεως των αμαρτιών μας, βοηθώντας το. Οι ψυχές που κατοικούν μέσα στο Ίδρυμα αυτό, που θα ήθελα από σήμερα να το αποκαλούμε το «σπίτι της γιαγιάς μας», είναι οι γιαγιάδες μας, οι μανάδες μας, οι θείες μας, που θυμούμαστε, που γνωρίσαμε, που αγαπήσαμε, που δεν προλάβαμε ή δεν μπορέσαμε πιθανόν να βοηθήσουμε.
Η πρώτη επίσκεψη που έκανα στο «Σπίτι της γιαγιάς μας» συνοδευόμενος από την εθελόντρια-διευθύντρια του Ιδρύματος κα Μαρία Γλυκού ήταν άκρως συγκινητική για μένα. Μια ενενηντάχρονη, ευλογημένη γιαγιά με πολύ ευγένεια, με πολύ ωραίο τρόπο, με αρχοντιά και αληθινή καλοσύνη που σε άφηνε άφωνο μου είπε:
«Πάτερ μου, σας καλωσορίζουμε στο σπίτι μας, σας έπεμψε ο Χριστός να μας προστατέψετε, είμαστε 23 ψυχές ανήμπορες, που εδώ είναι η τελευταία ελπίδα μας»!!!
Προσπάθησα να συγκρατήσω την συγκίνηση μου, και τόλμησα να πώ: «με την βοήθεια του Θεού θα κάνουμε ό, τι μπορούμε»!
Θα ήθελα ωστόσο να πω στον καθένα μας ενορίτη και στην κάθε μια ενορίτισσα μας πως η παράκληση αυτής της γιαγιάς είναι κλήση και παράκληση προς όλους μας! Οφείλουμε στο μέτρο του δυνατού ο καθένας μας να δει τον χώρο αυτό ως χώρο και της δικής του ευθύνης, ως χώρο αγάπης, μέριμνας, βοήθειας, και δεν εννοώ μόνον οικονομικής!
Ιδιαίτερη ευλογία θεωρώ ότι είναι τα εξαιρετικά πρόσωπα του Συμβουλίου του Ιδρύματός μας. Όλοι εθελοντές/ -ντριες πρόθυμοι, με πολύ δύναμη ψυχής, με αυτοθυσία, με πολύ αγάπη, με κατανόηση και ευγένεια χαρακτήρος. Έχουν προσφέρει πάμπολλα και θα συνεχίσουν, πρώτα ο Θεός. Έτσι, διακονούν εθελοντικά ως επίσημα μέλη του Συμβουλίου, χωρίς καν να παίρνουν έστω «μισό ευρώ» και το τονίζω αυτό, οι εξής :
1) Κα Μαρία Γλυκού
2) Κα Καίτη Μπαντούνα,
3) Κος Γεώργιος Χερουβείμ,
4) Κα Φωτεινή Γεωργουλάκου
5) Κα Αναστασία Αντωνιάδου,
6) Κα Ευαγγελία Καπελιού
7) Κος Μιχάλης Ιωαννίδης
«Όλοι μαζί» θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε όχι από το πλεόνασμα αλλά από το υστέρημά μας!
Οι παρούσες συνθήκες, όπως γνωρίζουμε όλοι, είναι εξαιρετικά δύσκολες, οι εκκλησίες μας κλειστές, τα σπίτια μας κλειστά, ο φόβος παντού κυριαρχεί. Αλλά οι καρδιές μας ας μείνουν ανοιχτές. Ο μακαριστός π. Αθανάσιος και οι κυρίες μας, έκαναν πολλές θυσίες και κόπους όπως θυμούμαστε όλοι. Την σαρακοστή των Χριστουγέννων έκαναν κλήρωση γαλοπουλών, το Πάσχα κλήρωση αρνιών, διοργάνωναν εκδρομές, εκδηλώσεις, εράνους, και άλλα πολλά. Σε αυτή την δύσκολη περίοδο όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν ή και να τα τολμήσουμε τα αποτελέσματα πιθανόν να είναι πολύ λίγα και φτωχά. Ωστόσο θα πρέπει να προσπαθήσουμε. Δεν επιτρέπεται να ολιγωρήσουμε στο ιερό και ευλογημένο, καθήκον όλων μας. Συχνά γίνεται κουραστικός ο «ζητιάνος» αλλά γίνεται και αφορμή να ξεδιπλωθεί από μέσα μας ο κρυμμένος φιλάνθρωπος που έχουμε και δεν γνωρίζουμε, αλλά και να αισθανθούμε την «χαρά της προσφοράς»!!!
Προσωπικά έχω μια δυσκολία να ζητώ και ιδιαίτερα, χρήματα, από τους ενορίτες μου, κατανοώ απόλυτα την δυσκολία, ίσως και την ένδεια πολλών από εσάς. Θα προσπαθήσω να το κάνω όσο μπορώ λιγότερο. Ελπίζω πως και σεις θα συνεχίσετε να δείχνετε την αγάπη και την ευσπλαχνία στην συντήρηση για το ενοριακό «σπίτι της γιαγιάς μας». Γνωρίζω επίσης, ότι «ιλαρόν (χαρούμενο) δότη» αγαπά ο Θεός, όχι πιεσμένο ή να τον «τραβάς με το ζόρι». Γι αυτό επιβάλλεται να είμαστε διακριτικοί, ευγενείς και ποτέ μα ποτέ απαιτητικοί!
Είναι πραγματικά ένα συνεχές θαύμα το πώς συντηρείται το ευλογημένο αυτό έργο, το αγαπά ο Χριστός και το ενισχύεται εσείς. Είναι αξιοπρόσεκτο πόσο λιτά, έως και φτωχικά λειτουργεί ο χώρος αυτός. Ας συνεχίσουμε να το συντηρούμε όπως κάνατε πολλά χρόνια τώρα. Δόξα τω Θεώ, ελπίζουμε σ΄ Εκείνον!
Ο πολύς και σοφός Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας είχε ένα σύνθημα, μας εκφράζει απόλυτα και με αυτό ξεκινάμε:
«Το μηδέν δεν το ευλογεί ο Θεός.
Το λίγο το πολλαπλασιάζει»!!!
Με πολύ σεβασμό και αγάπη προς τον καθένα και την καθεμιά σας.
Ο Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου
και Πρόεδρος του Φιλοπτώχου Ταμείου
της ενορίας του Αγίου Στυλιανού Γκύζη
π. Χρήστος Παναγιωτόπουλος
Filed under: _Ενορία_,_Τα Νέα μας_ | Leave a comment »