«Τα παιδιά σας δεν είναι δικά σας παιδιά.» Είναι οι γιοί και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τον εαυτό της.

Εσύ, που με μεγάλωσες τόσο σκληρά με τον δικό σου δίκαιο τρόπο.
Εσύ, που με άφησες μόνη μου στις δυσκολίες από μικρή, για να τα καταφέρω στον σκληρό κόσμο του αύριο.

Εσύ, που με κυνηγούσες να με χτυπήσεις για να κρύψεις τα λάθη σου. Να τα ξεχάσω ή να μην τα μαρτυρήσω.
Εσύ, που έκανες τόσα σφάλματα και πέρασα χρόνια προσπαθώντας να απαλύνω τις πληγές που μου άνοιξες στα πρώιμα χρόνια μου.
Εσύ, που μου έδειξες τον ήλιο μέσα μου αλλά με βύθισες και στο σκοτάδι.

 

Οδεύει καλά ο γάμος μας;

Οδεύει καλά ο γάμος μας;

Πάτερ, πώς θα καταλάβουμε ότι ο γάμος μας πάει καλά;  Πολλά ζευγάρια με ρωτούν με αγωνία αυτό το ερώτημα και προσπαθώ απλά να τους πω κάποιες διαγνωστικές συντεταγμένες ….

Η Παναγία μας έχει τα κλειδιά της πόρτας του ελέους.

Πολλές φορές στην ζωή μας επιθυμούμε να διαβούμε το κατώφλι μιας πόρτας, μιας πόρτας που θα μας οδηγήσει στην επαγγελματική ή την κοινωνική μας καταξίωση. Ειδικά οι γονείς ονειρεύονται τα παιδιά τους να περάσουν την πόρτα ενός Πανεπιστημίου ή μιας ανώτερης Σχολής και στη συνέχεια να καταξιωθούν στον Επαγγελματικό Τομέα και να αναδειχθούν. Και δεν είναι παράλογο αυτό. Το όνειρο των Γονέων σήμερα είναι τα παιδιά τους να περάσουν μία πόρτα. Μία πόρτα μπορεί να κλείνει μέσα της πολλά και απίθανα πράγματα. Την πόρτα στο σπίτι μας την έχουμε για ασφάλεια. Μπαίνουμε στο σπίτι μας και κλείνουμε την πόρτα μας για να νοιώσουμε ησυχία, άνεση, σιγουριά. Η παραβίαση της πόρτας, κατά κανόνα σημαίνει επίθεση, ληστεία, προδοσία.

Με ποιό μέτρο μετράς;

Με το μέτρο που μετράς τον άλλο άνθρωπο θα μετρήσει ο Θεός και σένα.

Εάν εσύ είσαι επιεικής προς τον άλλο

ο Θεός θα είναι επιεικής σε σένα.

Αν εσύ είσαι ελεήμων με τον άλλον

ο Θεός θα είναι ελεήμων με σένα.

Αν είσαι άτεγκτος με τον άλλο

θα είναι και ο Θεός άτεγκτος με σένα.

Οπότε διάλεξε.

Γι’ αυτό είπαν οι πατέρες ότι η σωτηρία μας εξαρτάται από τον αδελφό μας, δεν εξαρτάται από κανέναν άλλο.

Είδες τον αδελφό σου,

είδες Κύριον τον Θεό σου.

Είδες τον αδελφό σου,

είδες τον ίδιο τον Θεό σου!

Γι’ αυτό πρέπει να ανακαλύψουμε ότι όταν ελεούμε τον άλλον άνθρωπο δεν είναι τον άλλο που ελεούμε, είναι τον εαυτό μας που ελεούμε και δεν το καταλαβαίνουμε.

Τον εαυτό μας ελεούμε. Ο άλλος, δεν έχει σημασία τι είναι ο άλλος…

Σημασία είναι ότι στέκει ενώπιόν μου.

Ελέησε εσύ τον αδερφό σου να ελεήσει και ο Θεός .

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος.

Πηγή

Ο Παράδεισος δεν είναι μακριά μας

Ο Παράδεισος δεν είναι μακριά μας
Είναι όμορφο να διαβάζεις δυο ωραίες σε περιεχόμενο
σελίδες.

Να θαυμάζεις μια ανθισμένη γλάστρα ή να απολαμβάνεις
μια δύση ηλίου. Όμορφο είναι να δέχεσαι ένα αγνό χαμόγελο.
Να φέρνεις στο νου μια σκέψη ελπίδας, να οραματίζεσαι ένα αύριο καλύτερο.

Είναι ωραίο να αναπαύεται μ’ ευγνωμοσύνη το μάτι σου
πάνω στην καθαρή μοκέτα του δωματίου ή στο συγυρισμένο συρτάρι σου, αλλά και ν’ απολαμβάνεις – γιατί όχι ; – μια πετυχημένη λιχουδιά.
Να πιστεύεις στον εαυτό σου είναι πολύ όμορφο,αν και
βλέπεις -εσύ όσο κανείς άλλος- την αδυναμία σου να
είσαι καλός.

Να εκτιμάς την προσπάθεια σου και την ανεπιτήδευτα
αγαθή σου θέληση να γίνεσαι καλύτερος.
Όμορφο είναι να πιστεύεις το καλύτερο και για τους άλλους.
Και πίσω από τον άδικο κάποτε λόγο τους, να ψάχνεις να
βρεις τον κρυφό άγνωστό σου πόνο τους, που έστειλε τη
χολή στα χείλη τους.

Να λες δυο λόγια ικεσίας γι’ αυτούς και να ευχαριστείς
αμέσως Εκείνον που θα τους θεραπεύσει.
Είναι όμορφο να στηλώνεις το βλέμμα καθημερινά στη Ματιά
του Πανάγαθου Θεού σου κι ανοίγοντας την καρδιά να
στέλνεις το φως Της βαθειά σου.
Κι ύστερα φέρνοντας τούτο το φως στη δική σου ματιά να
το χαρίζεις παντού.

Στην κοπέλα που σ’ εξυπηρέτησε πίσω από την γκισέ, στον
μικρό που σκούπισε τα τζάμια τ’ αυτοκινήτου σου.
Στον συνταξιδιώτη μέσα στο τρένο, π’ αθέλητα σε πάτησε.
Στη γριά μητέρα σου που ζει και σήμερα την παραξενιά της.
Είναι όμορφο μπαίνοντας κάθε πρωί στο δρόμο της καθημερινότητας, να ‘σαι πρόθυμος να χαμογελάσεις.

Και το χαμόγελο σου αυτό να δίνει όλους το μήνυμα ότι :
Ο Παράδεισος δεν είναι μακριά μας, αλλά κουρνιάζει
μέσα μας. Με την καλοσύνη που θα ντυθούμε.
Στην ελπιδοφόρα προσμονή που δε θα διώξουμε από
μέσα μας. Στο ζεστό χειροκρότημα που θα χαρίσουμε.
Στο κομμάτι της σοκολάτας που θα στερηθούμε για να τη
χαρεί κάποιο παιδί.
Είναι όμορφο να ‘σαι πιστός στην αποστολή που κλήθηκες
να επιτελέσεις πάνω στη γη :

Να είσαι ο χαρούμενος άνθρωπος. Ένα ζωντανό μήνυμα
χαράς γιατί «ζει Κύριος ο Θεός»!
Ω, ναι είναι πολύ -πολύ όμορφο να δέχεσαι τη δωρεά του Παράδεισου που σου χαρίζεται και να γίνεσαι έν’ άγγιγμα παραδείσου για τον καθένα είτε αυτός ζει μαζί σου, είτε
λαχαίνει να περνά απ’ το διάβα σου.
Να έχετε την ευχή του Κυρίου μας.

Με αγάπη πατήρ Νεκτάριος.

Πηγή

Κάθε ψυχή που νοιώθει την αγάπη του Θεού, δεν ζητεί τίποτε άλλο, παρά μόνον να αξιωθή να ιδή το πρόσωπον του Χριστού

  "Μάς λέγουν οι Πατέρες ότι και μόνον η θεωρία του Θείου Προσώπου δεν αντιμετρείται με χίλιους παραδείσους, γιατί αυτή η θεωρία είναι η Βασιλεία του Θεού. Γι’ αυτό κάθε ψυχή εδώ κάτω στόν κόσμο, πού νοιώθει την αγάπη του Θεού, δέν ζητεί τίποτε άλλο, παρά μόνον να αξιωθή να ιδή το πρόσωπον του Χριστού."

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας-Η Τέχνη της Σωτηρίας Τόμος Ά )

Πηγή

…εγκλωβίζεσαι στην θέαση του θανάτου και ξεχνάς την Ανάσταση…

Αργυρώ Θεοφανίδου

Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση της πινελιάς και να ξεχνάς τον πίνακα
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση της βελονιάς και να ξεχνάς το κέντημα
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση του άστρου και να ξεχνάς τον ουρανό
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση του δέντρου και να ξεχνάς το δάσος
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση της στιγμής και να ξεχνάς την ιστορία
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση της κακίας και να ξεχνάς την καλοσύνη
Να εγκλωβίζεσαι στην αίσθηση του Χειμώνα και να ξεχνάς την Άνοιξη
Να εγκλωβίζεσαι σ’όσα ελάχιστα ξέρεις και να ξεχνάς την απεραντοσύνη της Γνώσης
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση της ύπαρξης και να ξεχνάς τον
θάνατο
Τέλος, για κάποιους λίγους »τρελούς»…
Να εγκλωβίζεσαι στην θέαση του θανάτου και να ξεχνάς την Ανάσταση

 

Πηγή

Επειδή εἶναι δύσκολο να φθάσουμε ἀπ’ εὐθείας στη μεγάλη ὁμολογία και στο μαρτύριο, ἂς ἀρχίσουμε με μικρές ὁμολογίες

  Υπάρχουν, ἀγαπητοί μου, ἄπιστοι καὶ ἄθεοι, ποὺ ἀνοίγουν τὰ στόματά τους καὶ χλευάζουν τὰ ὅσια καὶ ἱερά, καὶ προσπαθοῦν νὰ ξερριζώσουν ἀπ’ τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων τὴν πίστι στὸ Θεό.

Μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς λένε μὲ τρόπο δόλιο:

Καλὰ εἶν’ αὐτὰ ποὺ λέει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ κηρύττει ἡ ᾿Εκκλησία, ἀλλὰ ποιός τὰ κάνει;…

Ὁ λόγος αὐτὸς σπέρνει ἀπιστία. «Ποιός τὰ κάνει;…»· θέλουν δηλαδὴ νὰ ποῦν, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο πάλιωσε πλέον. Ἀλλὰ ὁ ἥλιος μπορεῖ νὰ παλιώσῃ, τὸ Εὐαγγέλιο δὲν παλιώνει. Αὐτοὶ δὲν πιστεύουν, γι᾿ αὐτὸ θέλουν ἕνα καινούργιο «εὐαγγέλιο», ἀντιευαγγέλιο, «εὐαγγέλιο» τοῦ ἀντιχρίστου. Τί ἔχουμε ν’ ἀπαντήσουμε σ᾿ αὐτούς; Ὅτι, καὶ ἕνας ἀκόμη μέσ᾿ στὰ δισεκατομμύρια ἂν παρουσιαστῇ νὰ ἐφαρμόζῃ τὸ Εὐαγγέλιο, ἀρκεῖ αὐτὸς ν’ ἀποδείξῃ, ὅτι ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε δυνατή. Ἐφ’ ὅσον ἕνας τὸ ἐφήρμοσε, μποροῦν νὰ τὸ ἐφαρμόσουν καὶ οἱ ἄλλοι· διότι… ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶνε τοῦ αὐτοῦ φυράματος.

Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι ευπαθής σαν το αγριολούλουδο. Όλοι το αγαπούν και όλοι το ποδοπατούν…

  Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι ευπαθής σαν το αγριολούλουδο. Όλοι το αγαπούν και όλοι το ποδοπατούν. Άλλοτε βρίσκεται σε δόξα και άλλοτε σε ατιμία. Όποιος, όμως, αγαπά τον Θεό, ευχαριστεί τον Κύριο για όλες τις θλίψεις και παραμένει ήρεμος και στην τιμή και την εξουθένωση.

πηγή

Η καρδιά μιας μάνας δεν μεγαλώνει ποτέ..

“Η μοίρα μιας μητέρας είναι να περιμένει τα παιδιά.

Τα περιμένει στην εγκυμοσύνη, τα περιμένει όταν επιστρέψουν από το νηπιαγωγείο.

Τα περιμένει όταν φύγουν από το σχολείο.

Τα περιμένει όταν ξεκινήσουν τη ζωή τους όταν επιστρέφουν σπίτι μετά από ένα πάρτι.

Τα περιμένει όταν επιστρέψουν από τη δουλειά για να μπορούν πάντα να βρουν ζεστό φαγητό.

Τα περιμένει με αγάπη, με άγχος μερικές φορές με θυμό που περνάει αμέσως όταν τα δει και μπορεί να τα αγκαλιάσει.

Εσείς όλοι βεβαιωθείτε ότι η ηλικιωμένη μαμά σας δεν θα χρειαστεί να περιμένει άλλο.

Επισκεφτείτε την, αγαπήστε την, αγκαλιάστε αυτήν που σας αγάπησε όσο κανείς άλλος δεν θα το κάνει ποτέ.

Μην την κάνεις να περιμένει, αυτό περιμένει από εσένα. Επειδή μεγαλώνει αλλά η καρδιά μιας μαμάς δεν μεγαλώνει ποτέ.

Αγάπα την όσο μπορείς.”

Πηγή

‘’Μέρα, μέρα.’’Έτσι παλεύουμε.‘’Μέρα, μέρα’’.Το αύριο ανήκει στο Θεό.

Κράτα το νου σου μαζεμένο.
Και ας τους ακούς να φωνάζουνε στα παράθυρα των τηλεοράσεων.
Κράτα το νου σου μαζεμένο.
Και ας απειλούν, φοβερίζουν και σου βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό.
Κράτα το νου σου μαζεμένο.
Αν μπορείς κλείσε την τηλεόραση. Κλείσε μάτια και αυτιά σε ό,τι πληροφορία πρακτικά, δεν μπορεί να σου προσφέρει κάτι.
Κράτα το νου σου μαζεμένο.
Και να θυμάσαι κάτι που έχουμε πει πολλές φορές:
‘’Μέρα, μέρα.’’Έτσι παλεύουμε.‘’Μέρα, μέρα’’.Το αύριο ανήκει στο Θεό.
Στο είπα, στο λέω ξανά και θα στο ξαναλέω μέχρι να βγούμε από αυτό το τούνελ…
‘’Μέρα, μέρα’’, αδελφέ μου.»Μέρα, μέρα».

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.

Πηγή

Ο Θεός με την ίδια ευκολία συγχωρεί την μία αμαρτία, όσο και τις χίλιες…

  «Μην κάθεσαι και μετράς σε ποσότητα και ποιότητα τις αμαρτίες σου. Και μία να έχεις, σε κολάζει και χίλιες να έχεις σε ταρταρώνουν. Και η μία αμαρτία έχει ανάγκη μετανοίας και εξομολογήσεως και οι χίλιες. Ο Θεός με την ίδια ευκολία συγχωρεί την μία αμαρτία, όσο και τις χίλιες. Όπως ένας ωκεανός, αν του αδειάσεις μια χούφτα κάρβουνα, ευχαρίστως τα σβήνει, έτσι με την ίδια ευκολία σβήνει, αν του αδειάσεις μια καραβιά κάρβουνα. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τις αμαρτίες του ανθρώπου. Το λέω αυτό, διότι πολλοί άνθρωποι, λένε πολλές φορές:

– Εγώ είμαι πολύ αμαρτωλός! Δεν συγχωριέμαι γι΄αυτά που έχω κάνει!»

Δημητρίου Παναγοπούλου-Ιεροκήρυκα

Πηγή

Ο μόνος που δεν θα σε απογοητεύσει ποτέ είναι ο Θεός

  Ο σύγχρονος άνθρωπος, ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες, πίστεψε πολύ στις δικές του δυνάμεις και στην «σοφία» που απέκτησε και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την σταδιακή απομάκρυνσή του από τον Θεό.
Πίστεψε σε ανθρώπινα λόγια και ανθρώπινες υποσχέσεις και σε έναν υλικό παράδεισο που θα μπορούσε να του καλύψει τις ανάγκες που ο ίδιος επιζητούσε. Άφησε τον Θεό στην άκρη και στήριξε τις ελπίδες του σε ένα σύστημα, που του υποσχέθηκε ότι μπορεί να του καλύψει όποια ανάγκη έχει και ένα λαμπρό μέλλον χωρίς προβλήματα.
Μα φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και βλέπουμε όλες αυτές τις ανθρώπινες υποσχέσεις να καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος. Ο κόσμος ιδιαίτερα εδώ στην χώρα μας, αλλά σίγουρα και στον υπόλοιπο κόσμο, είναι απογοητευμένος στην πλειοψηφία του και έχει χάσει την ελπίδα του, απέναντι σε όλο αυτό το σαθρό και στηριγμένο σε γυάλινα πόδια σύστημα που του υποσχόταν ένα καλύτερο μέλλον.

 

Κανένας δεν είναι τόσο φτωχός ώστε να μη δώσει ένα χαμόγελο..

Ἕνα χαμόγελο δέν στοιχίζει τίποτα, κι ὅμως εἶναι πολύτιμο.
Κρατάει μόνο μιά στιγμή, ἀλλά ἡ ἀνάμνησή του μπορεί νά εἶναι αἰώνια.
Ἕνα χαμόγελο ἀνακουφίζει τόν κουρασμένο, παρηγορεί τόν λυπημένο καί σκορπίζει τή γαλήνη στό σπίτι.
Κι ὅμως, δέν ἀγοράζεται, δέν δανείζεται, δέν κλέβεται, γιατί ἔχει μόνο ἀξία ὅταν προσφέρεται.
Κι ἀν καμιά φορά συναντήσετε στή ζωή σας κάποιον που δέ σας δίνει τό χαμόγελο που ἀξίζετε, φανεῖτε γενναιόδωροι καί δώστε του ἐσείς τό δικό σας. Γιατί κανένας δέν εἶναι τόσο φτωχός που νά μή μπορεί νά δώσει ἕνα χαμόγελο, καί κανένας δέν εἶναι τόσο πλούσιος πού νά μήν ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἕνα χαμόγελο. Καί πάντως κανένας δέν ἔχει περισσότερη ἀνάγκη ἁπό ἕνα χαμόγελο ἀπό αὑτόν πού δέ μπορεί νά τό δώσει στούς ἄλλους.

Πηγή

Μην υπερασπίζεσαι πάντα αυτόν που αγαπάς.Κάποιες φορές χρειάζεται και να τον ελέγξεις..

Μην υπερασπίζεσαι πάντα αυτόν που αγαπάς.
Κάποιες φορές χρειάζεται και να τον ελέγξεις.

Τότε η αγάπη είναι πραγματική, όταν θέλει το καλό του άλλου που ίσως έρθει και με μια παρατήρηση.

Δεν δείχνουμε την αγάπη μας όταν ό,τι κι αν κάνει ο άλλος εμείς τον νταντεύουμε και του λέμε καλά λογάκια.

Βέβαια ο τρόπος μας πάντα να είναι απαλός. Αλλά μην αμνηστεύουμε κάθε λάθος ή αδικία που διαπράττει κάποιος που έχουμε στην καρδιά μας.