Ἡ φύση τοῦ κακοῦ

Ἀλεβιζόπουλος Ἀντώνιος

Πρεσβύτερος (+)

Οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μιλοῦν γιὰ τὸ κακὸ μὲ τρεῖς ἔννοιες, μὲ ὀντολογικὴ ἔννοια, μὲ τὴν ἔννοια τῆς ἁμαρτίας καὶ γιὰ τὸ φυσικὸ κακό.

Τὸ κακό δεν ἔχει ὀντολογικὴ ὕπαρξη. Είναι στέρηση τοῦ ἀγαθοὺ καὶ παρεκτροπή, ἀπὸ τὴν κατὰ φύση κατάσταση στὴν παρὰ φύση. Τίποτε ἀπὸ ὅσα ὑπάρχουν δὲν μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθεῖ ὡς κακό, γιατί ὅλα εἶναι κτίσματα τοῦ Τριαδι­κοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς ἐδημιούργησε τὰ πάντα, χωρὶς Αὐτὸν τί­ποτε δὲν ἔγινε ἀπὸ ὅσα ἔχουν γίνει (Ἰω. ἀ’ 3) «ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάντα, τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα…τὰ πάντα δι’ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται καὶ αὐτὸς ἐστὶ πρὸ πάντων καὶ τὰ πάντα ἐν αὐτῷ συνέστηκε»· ὅλα συγκρατοῦνται δι’ αὐτοῦ (Κόλ. ἀ’ 16-17). Ὅλα τὰ δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ εἶναι καλὰ καὶ τίποτε ἀπὸ αὐτὰ δὲν εἶναι ἀπὸ τὴ φύση του κακὸ. «Καὶ εἶδε ὁ Θεὸς τὰ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ ἰδοὺ καλὰ λίαν» (Γέν. α’ 31).

Ἐμεῖς οἱ χριστιανοί

Ἐμεῖς εἴμαστε πολῖτες τ᾽ οὐρανοῦ,
ἀπ᾽ ὅπου περιμένουμε νά ἔρθει
καί νά μᾶς λυτρώσει
ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός (Φιλιπ. 3, 20).

Ἐμεῖς οἱ χριστιανοί
δέν ἔχουμε σ᾽ αὐτό τόν κόσμο
τή μόνιμη πατρίδα μας,
  ἀλλά λαχταροῦμε τή μελλοντική οὐράνια πατρίδα (Ἑβρ. 13, 14).

Προδότες τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ!
Δέν ξέρετε ὅτι ἡ ἀγάπη
γιά τόν ἁμαρτωλό κόσμο
εἶναι ἔχθρα ἐναντίον τοῦ Θεοῦ;
  Ὅποιος λοιπόν θέλει νά εἶναι φίλος τοῦ κόσμου,
γίνεται ἐχθρός τοῦ Θεοῦ (Ἰακ. 4, 4).

Γιὰ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμὰ

Γεώργιος Καψάνης

Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους

Σήμερα ἑορτάσαμε τὴν μνήμη τοῦ ἁγίου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος εἶναι ἕνας μεγάλος θεολόγος τῆς Ἐκκλησίας μας, μεγάλος διδάσκαλος πνευματικός, μεγάλος Ἱεράρχης τῆς Ἐκκλησίας μας.

Τὸν 14ο αἰώνα οἱ δυτικοί, ὅπως καὶ σήμερα ἔτσι καὶ τότε, ἐμφοροῦνταν ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ ὀρθολογισμοῦ καὶ δὲν μποροῦσαν νὰ καταλάβουν τί εἶναι ἡ θεία Χάρη καὶ πῶς ἐνεργεῖ ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο. Προσπαθοῦσαν ὀρθολογιστικὰ νὰ ἑρμηνεύσουν τὸ τί εἶναι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ὁ ἄλλος, ὁ ἀδελφός μου

Νικολόπουλος Ἱερώνυμος

Μητροπολίτης Λαρίσης καὶ Τυρνάβου

Στίς σημερινές συνθῆκες ζωῆς, μέ κυρίαρχο τό οἰκονομικό προτάγμα καί μέ θεωρήσεις πού ἐκκινοῦν ἀπό αὐτό, εὔκολα διαπιστώνουμε τήν ἀπομείωση τῆς ἀνθρώπινης ἀξίας. Τήν ψηλαφοῦμε ὄχι μόνο στήν ἀντιμετώπιση τῶν ἀνθρώπων ὡς ἁπλῶν στοιχείων τῆς παραγωγικῆς διαδικασίας, οὔτε πάλι στή μετατροπή τους σέ ἀριθμούς μητρώων καί νούμερα καταγραφῆς. Τή βλέπουμε στήν καθημερινότητα ὅπου ἡ καλλιέργεια, ὄχι πνεύματος ἅμιλλας, ἀλλά σκληροῦ ἀνταγωνισμοῦ ὁδηγεῖ στή θεώρηση τοῦ ἀλλοῦ ὡς ἐχθροῦ πρός ἐξαφάνιση, ὅπως καί στήν κοινωνία ὅπου ἡ ἐπικρατοῦσα ἀδιαφορία ἀφήνει χῶρο γιά τήν ἀνάπτυξη προβληματικῶν φαινομένων καί παρακμιακῶν καταστάσεων, πού συνακόλουθα δημιουργοῦν ὅρους ἀποδόμησης τοῦ κοινωνιου ἱστοῦ. Δικαιώνονται ἔτσι στήν κυρίαρχη πρακτική φωνές τῆς παρηκμασμένης ἀρχαιότητας πού προσδιόριζαν τόν ἕναν ἄνθρωπο γιά τόν ἄλλο ὡς λύκο, ἤ καί τῆς ἀλλοτριωμένης νεωτερικότητας πού χαρακτηρίζουν τόν ἄλλον ὡς κόλαση…

Το Θείο εικόνισμα…

Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο ολόκληρο και ήρθε η στιγμή να βάλει σ’ αυτόν και το θείο του αποτύπωμα, τη θεϊκή του σφραγίδα. Ο κόσμος όλος δεν θα είχε νόημα χωρίς το επιστέγασμα, την κορωνίδα του. Του χρειαζόταν ο μικρός του θεός. Ήταν το σπίτι, αλλά έλειπε ακόμη ο ένοικος. Ο άνθρωπος. Διαφορετικός από τα άλλα δημιουργήματα, προορισμένος να γίνει θεός. «Θεού κτίσμα τυγχάνων και θεός είναι κεκελευσμένος» (αγ. Βασίλειος). Για να πλαστεί ο άνθρωπος, έγινε σύσκεψη. Ο τριαδικός Θεός συνεδρίασε. Τα τρία θεϊκά πρόσωπα συναποφάσισαν ομοφώνως και έπραξαν. Με μία θέληση, μία γνώμη, μία ενέργεια: «Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημετέραν».

Αγάπη είναι το πιό όμορφο λουλούδι..

«Αγάπη είναι το πιο όμορφο λουλούδι.

Είναι το πιο έντονο χρώμα στο ουράνιο τόξο!
Το πιο ακριβό μαργαριτάρι στο στέμμα της πίστης.

Είναι το κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες της ανθρώπινης συμπεριφοράς!
Το φάρμακο που γιατρεύει όλες τις αρρώστιες της ψυχής και του σώματος.
Το χαρούμενο χαμόγελο της άνοιξης!
Η πιο μελωδική νότα της ζωής!

Αγάπη είναι ο Θεός!

Και ο άνθρωπος που έχει αγάπη έχει τον Θεό μέσα του και αυτός βρίσκεται μέσα στον Θεό».

Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας(+)

Πηγή

Μέσα μας αρχίζει η δουλειά…

Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

«Πρέπει να μαζευτούμε.  Να μαζέψουμε και τη διάνοια και την ψυχή.  Όλα.

Και να κλείσουμε τις θύρες. Ποιες είναι οι θύρες; Είναι οι αισθήσεις.

Μαζέψου μέσα και κλείσε τις πόρτες.  Μείνε λίγο με τον εαυτό σου, βρε παιδί μου.

Θα πεθάνεις και δεν θα τον έχεις γνωρίσει.

Θα φύγεις και δε θα τον έχεις αγαπήσει, δε θα τον έχεις πονέσει.

Άμα δεν τον έχεις πονέσει, πώς θα τον σώσεις;

Άμα δεν τον έχεις αγαπήσει πώς θα αγαπήσεις τον άλλον;

Δεν λέει ο Κύριος, «αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν»;

Εκεί, μέσα σου αρχίζει η δουλειά.»

Πηγή

Πότε οι λύκοι θα γίνουν αρνάκια;

Πόσοι λύκοι θέλουν να φάνε το μικρό αρνάκι;

Και αυτό ατάραχο, μένει σιωπηλό και ταπεινό με το βλέμμα κατεβασμένο, τους αφήνει να δαγκώνουν και ας πονάει.

Όμως δεν θα διαμαρτυρηθεί δεν θα αντιδράσει γιατί είναι άκακο, γεμάτο από αγάπη, γιατί γνωρίζει ότι δεν μπορούν να τον φάνε.

Περιμένει το αρνάκι, το καλό το αγαθό, περιμένει μέσα στον πόνο, πότε οι λύκοι θα γίνουν και αυτοί αρνάκια !!

Πηγή

Ποιός είσαι εσύ που λες ..εγώ κι εγώ..

«Ποιός είσαι εσύ που λες:
«εγώ και εγώ»;
Από πού κατέβηκες;
Από που ήρθες;
Εκ του μη όντος δεν ήρθες στον κόσμο;
Από μια χούφτα χώμα δεν σε έπλασε ο Θεός;
Και πάλι, τί έχεις να γίνεις νομίζεις, μετά τον θάνατό σου;
Χώμα!
Σαν τι θεωρείς λοιπόν τον εαυτόν σου και κρατάς αυτό το εγώ;».

Όσιος Άνθιμος της Χίου

Πηγή

Αυτή είναι ζωή..

Να γελάς…
Να ελπίζεις…
Να αγαπάς…
Να συγχωρείς…
Να λες Δόξα Τω Θεώ..
Να ευχαριστείς…
Να βοηθάς…
Να είσαι αισιόδοξος…
Να αγωνίζεσαι…
Να έχεις θάρρος…
Να υπομένεις…
Να στηρίζεσαι στον Πανάγιο ΘΕΟ πού σε ΑΓΑΠΑ…

Πηγή

ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ!

Ο βασιλιάς μιας κοινότητας είχε δέκα άγρια σκυλιά. Τα χρησιμοποιούσε για να βασανίζει και να τρώνε όποιον από τους υπηρέτες του έκανε λάθος.

Ένας από τους υπηρέτες έδωσε μια γνώμη που ήταν λάθος, και δεν άρεσε καθόλου στον βασιλιά.

Διέταξε λοιπόν να ρίξουν τον υπηρέτη στα σκυλιά. Ο υπηρέτης είπε: «Σε υπηρέτησα δέκα χρόνια, και μου το ξεπληρώνεις έτσι; Παρακαλώ δώστε μου δέκα μέρες πριν με πετάξετε σε αυτά τα σκυλιά!» Ο βασιλιάς συμφώνησε.

Ἡ ἀπωθημένη ἐνοχὴ καὶ τὸ φαινόμενο τῆς προβολῆς

Κραγιόπουλος Συμεών

Ἱερεύς

Τί εἶναι προβολή; Προβάλλει κανεὶς στοὺς ἄλλους αὐτὰ τὰ ὁποία ἔχει ὁ ἐαυτός του, αὐτὰ τὰ ὁποία ἔχει μέσα του.

Πιὸ ἀναλυτικὰ νὰ τὰ ποῦμε, γιὰ νὰ καταλάβουμε. Ὁ ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος ποὺ διέπραξε μία ἁμαρτία καὶ ἔχει ἀπωθήσει τὴν ἐνοχὴ ποὺ τοῦ δημιούργησε αὐτή, μαζὶ μὲ τὴν ἐνοχὴ ποὺ ἀπώθησε ἔχει ἀπωθήσει καὶ τὴν ἠθικὴ συνείδηση, ἔχει ἀπωθήσει καὶ τὸν ἔγκυρο νόμο τοῦ Θεοῦ· καὶ τώρα στὴ θέση ἐκείνη ἔχει ἕναν δικό του νόμο.

Ἑπομένως, ὅλα αὐτὰ τὰ ὁποία σκέπτεται, κρίνει καὶ ἀποφασίζει, καὶ στὰ ὁποῖα αὐτὸς δίνει τὸ χρῶμα τῆς θρησκευτικότητος – καὶ μάλιστα πιθανὸν νὰ τὰ στηρίζει σὲ χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν πατέρων, σὲ χωρία τῶν λειτουργικῶν βιβλίων – ὅλα αὐτὰ εἶναι δικά του προσωπικὰ κατασκευάσματα, φτιαγμένα ἀπὸ τὸν ἑαυτό του. Καὶ ὅλα αὐτὰ γίνονται γιὰ νὰ καλύψει τὴν ἐνοχὴ – ἄσχετα ἂν τὸ καταλαβαίνει ἢ ὄχι. Μὲ ἄλλα λόγια, αὐτὰ δὲν εἶναι πραγματικὰ ἀλλὰ φανταστικά· εἶναι δικά του δημιουργήματα. Καὶ τί γίνεται τότε;

Ας διορθώσουμε πρώτα τον εαυτό μας και ύστερα…

Πρέπει πρώτα να κτίσεις ένα αληθινό κόσμο μέσα σου και μετά να φτιάξεις τον κόσμο γύρω σου.

Αν φτιάξεις τον κόσμο μέσα σου τότε θα μπορέσεις να διορθώσεις και τον κόσμο γύρω σου!

Πατριάρχης Σερβίας Παύλος

Πηγή

Περί αγάπης…

Η αληθινή αγάπη δεν φορά αλυσίδες στο λαιμό κανενός.

Η ώριμη αγάπη ανοίγει φτερά, κοιτάζει ορίζοντες, απελευθερώνει. Νικά τα πάθη δίνει ασφάλεια, φροντίδα προστασία. Η ώριμη αγάπη δεν κοιτάζει πίσω στο παρελθόν, βλέπει αισιόδοξα το μέλλον.

Ανιδιοτέλεια και σεβασμός, λέξεις κλειδιά για την κατανόηση της ώριμης αγάπης.

Αγαπώ με ωριμότητα σημαίνει να μπορείς να δίνεις χώρο και χρόνο στις επιθυμίες του αλλού, σημαίνει να σέβεσαι τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του, αγαπώ με ωριμότητα σημαίνει να μπορείς να κοιτάς βαθιά την ψυχή του ανθρώπου και να μην μένεις στο προφανές. Αναγνωρίζοντας τα πραγματικά χαρίσματα του αλλού τον βοηθάς να εκδηλώσει τον καλό του εαυτό και να εξελιχθεί, τον αποτρέπεις από εμμονές προσκόλλησης του παρελθόντος, με λίγα λόγια, του δείχνεις τα φτερά για να πετάξει.

Συναντώντας μιὰ μὴ ὀρθόδοξη κοινωνία

Anthony Bloom

Metropolitan of Sourozh (1914- 2003)

Δώδεκα Ἀπόστολοι μὲ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος βγῆκαν στὸν κόσμο. Συνοδεύονταν ἀπὸ μιὰ μικρὴ ὁμάδα μαθητῶν, ἑβδομήντα ἄνδρες καὶ γυναῖκες. Καὶ ἄλλαξαν τὸν κόσμο, ὄχι ἀμέσως, ἀλλὰ μέσα ἀπὸ ἕνα κύμα κατανόησης, βιώματος, ἀνανέωσης τῆς ζωῆς, ἔκαναν διαφορετικὸ ὁλόκληρο τὸν κόσμο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἦταν γιὰ ἑκατοντάδες χρόνια. Ὑπάρχουν σήμερα ἑκατομμύρια Χριστιανοὶ διαφορετικοῦ δόγματος καὶ ὅμως, ἐξαιτίας μας, οἱ Χριστιανοί, ὁ Χριστιανισμὸς φαίνεται ὅτι ὅλο καὶ πιὸ πολὺ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ Χριστιανισμοῦ.