Ἡ φύση τοῦ κακοῦ

Ἀλεβιζόπουλος Ἀντώνιος

Πρεσβύτερος (+)

Οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μιλοῦν γιὰ τὸ κακὸ μὲ τρεῖς ἔννοιες, μὲ ὀντολογικὴ ἔννοια, μὲ τὴν ἔννοια τῆς ἁμαρτίας καὶ γιὰ τὸ φυσικὸ κακό.

Τὸ κακό δεν ἔχει ὀντολογικὴ ὕπαρξη. Είναι στέρηση τοῦ ἀγαθοὺ καὶ παρεκτροπή, ἀπὸ τὴν κατὰ φύση κατάσταση στὴν παρὰ φύση. Τίποτε ἀπὸ ὅσα ὑπάρχουν δὲν μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθεῖ ὡς κακό, γιατί ὅλα εἶναι κτίσματα τοῦ Τριαδι­κοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς ἐδημιούργησε τὰ πάντα, χωρὶς Αὐτὸν τί­ποτε δὲν ἔγινε ἀπὸ ὅσα ἔχουν γίνει (Ἰω. ἀ’ 3) «ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάντα, τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα…τὰ πάντα δι’ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται καὶ αὐτὸς ἐστὶ πρὸ πάντων καὶ τὰ πάντα ἐν αὐτῷ συνέστηκε»· ὅλα συγκρατοῦνται δι’ αὐτοῦ (Κόλ. ἀ’ 16-17). Ὅλα τὰ δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ εἶναι καλὰ καὶ τίποτε ἀπὸ αὐτὰ δὲν εἶναι ἀπὸ τὴ φύση του κακὸ. «Καὶ εἶδε ὁ Θεὸς τὰ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ ἰδοὺ καλὰ λίαν» (Γέν. α’ 31).

«Μη μας ξεχνάτε..»

… Αν είναι σωσμένος ο άνθρωπος, αυξάνει η ανάπαυση του. Βγάζουμε στην Λειτουργία μερίδες για την Παναγία, τα δώδεκα τάγματα των Αγγέλων, τους Αγίους. Γιατί να τους βγάλουμε μερίδες, αφού είναι σωσμένοι κοντά στον Θρόνο του Θεού;

Τις βγάζουμε, γιατί αυξάνει, μεγαλώνει η δόξα τους. Ο Θεός προσθέτει, προσθέτει δόξα και ποτέ δεν εξαντλείτε στο να δίνει ανάπαυση στις ψυχές.

Θυμάμαι που μου έλεγε και ο παπα-Εφραίμ από τα Κατουνάκια. Έρχονταν μετά από την Λειτουργία στον ύπνο του άνθρωποι ρακένδυτοι, πτωχοί, πληγωμένοι και του έλεγαν:

– Παπά μας ξέχασες!

Το Θείο εικόνισμα…

Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο ολόκληρο και ήρθε η στιγμή να βάλει σ’ αυτόν και το θείο του αποτύπωμα, τη θεϊκή του σφραγίδα. Ο κόσμος όλος δεν θα είχε νόημα χωρίς το επιστέγασμα, την κορωνίδα του. Του χρειαζόταν ο μικρός του θεός. Ήταν το σπίτι, αλλά έλειπε ακόμη ο ένοικος. Ο άνθρωπος. Διαφορετικός από τα άλλα δημιουργήματα, προορισμένος να γίνει θεός. «Θεού κτίσμα τυγχάνων και θεός είναι κεκελευσμένος» (αγ. Βασίλειος). Για να πλαστεί ο άνθρωπος, έγινε σύσκεψη. Ο τριαδικός Θεός συνεδρίασε. Τα τρία θεϊκά πρόσωπα συναποφάσισαν ομοφώνως και έπραξαν. Με μία θέληση, μία γνώμη, μία ενέργεια: «Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημετέραν».

Πότε οι λύκοι θα γίνουν αρνάκια;

Πόσοι λύκοι θέλουν να φάνε το μικρό αρνάκι;

Και αυτό ατάραχο, μένει σιωπηλό και ταπεινό με το βλέμμα κατεβασμένο, τους αφήνει να δαγκώνουν και ας πονάει.

Όμως δεν θα διαμαρτυρηθεί δεν θα αντιδράσει γιατί είναι άκακο, γεμάτο από αγάπη, γιατί γνωρίζει ότι δεν μπορούν να τον φάνε.

Περιμένει το αρνάκι, το καλό το αγαθό, περιμένει μέσα στον πόνο, πότε οι λύκοι θα γίνουν και αυτοί αρνάκια !!

Πηγή

ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ!

Ο βασιλιάς μιας κοινότητας είχε δέκα άγρια σκυλιά. Τα χρησιμοποιούσε για να βασανίζει και να τρώνε όποιον από τους υπηρέτες του έκανε λάθος.

Ένας από τους υπηρέτες έδωσε μια γνώμη που ήταν λάθος, και δεν άρεσε καθόλου στον βασιλιά.

Διέταξε λοιπόν να ρίξουν τον υπηρέτη στα σκυλιά. Ο υπηρέτης είπε: «Σε υπηρέτησα δέκα χρόνια, και μου το ξεπληρώνεις έτσι; Παρακαλώ δώστε μου δέκα μέρες πριν με πετάξετε σε αυτά τα σκυλιά!» Ο βασιλιάς συμφώνησε.

Ἡ ἀπωθημένη ἐνοχὴ καὶ τὸ φαινόμενο τῆς προβολῆς

Κραγιόπουλος Συμεών

Ἱερεύς

Τί εἶναι προβολή; Προβάλλει κανεὶς στοὺς ἄλλους αὐτὰ τὰ ὁποία ἔχει ὁ ἐαυτός του, αὐτὰ τὰ ὁποία ἔχει μέσα του.

Πιὸ ἀναλυτικὰ νὰ τὰ ποῦμε, γιὰ νὰ καταλάβουμε. Ὁ ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος ποὺ διέπραξε μία ἁμαρτία καὶ ἔχει ἀπωθήσει τὴν ἐνοχὴ ποὺ τοῦ δημιούργησε αὐτή, μαζὶ μὲ τὴν ἐνοχὴ ποὺ ἀπώθησε ἔχει ἀπωθήσει καὶ τὴν ἠθικὴ συνείδηση, ἔχει ἀπωθήσει καὶ τὸν ἔγκυρο νόμο τοῦ Θεοῦ· καὶ τώρα στὴ θέση ἐκείνη ἔχει ἕναν δικό του νόμο.

Ἑπομένως, ὅλα αὐτὰ τὰ ὁποία σκέπτεται, κρίνει καὶ ἀποφασίζει, καὶ στὰ ὁποῖα αὐτὸς δίνει τὸ χρῶμα τῆς θρησκευτικότητος – καὶ μάλιστα πιθανὸν νὰ τὰ στηρίζει σὲ χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν πατέρων, σὲ χωρία τῶν λειτουργικῶν βιβλίων – ὅλα αὐτὰ εἶναι δικά του προσωπικὰ κατασκευάσματα, φτιαγμένα ἀπὸ τὸν ἑαυτό του. Καὶ ὅλα αὐτὰ γίνονται γιὰ νὰ καλύψει τὴν ἐνοχὴ – ἄσχετα ἂν τὸ καταλαβαίνει ἢ ὄχι. Μὲ ἄλλα λόγια, αὐτὰ δὲν εἶναι πραγματικὰ ἀλλὰ φανταστικά· εἶναι δικά του δημιουργήματα. Καὶ τί γίνεται τότε;

Ας διορθώσουμε πρώτα τον εαυτό μας και ύστερα…

Πρέπει πρώτα να κτίσεις ένα αληθινό κόσμο μέσα σου και μετά να φτιάξεις τον κόσμο γύρω σου.

Αν φτιάξεις τον κόσμο μέσα σου τότε θα μπορέσεις να διορθώσεις και τον κόσμο γύρω σου!

Πατριάρχης Σερβίας Παύλος

Πηγή

Περί αγάπης…

Η αληθινή αγάπη δεν φορά αλυσίδες στο λαιμό κανενός.

Η ώριμη αγάπη ανοίγει φτερά, κοιτάζει ορίζοντες, απελευθερώνει. Νικά τα πάθη δίνει ασφάλεια, φροντίδα προστασία. Η ώριμη αγάπη δεν κοιτάζει πίσω στο παρελθόν, βλέπει αισιόδοξα το μέλλον.

Ανιδιοτέλεια και σεβασμός, λέξεις κλειδιά για την κατανόηση της ώριμης αγάπης.

Αγαπώ με ωριμότητα σημαίνει να μπορείς να δίνεις χώρο και χρόνο στις επιθυμίες του αλλού, σημαίνει να σέβεσαι τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του, αγαπώ με ωριμότητα σημαίνει να μπορείς να κοιτάς βαθιά την ψυχή του ανθρώπου και να μην μένεις στο προφανές. Αναγνωρίζοντας τα πραγματικά χαρίσματα του αλλού τον βοηθάς να εκδηλώσει τον καλό του εαυτό και να εξελιχθεί, τον αποτρέπεις από εμμονές προσκόλλησης του παρελθόντος, με λίγα λόγια, του δείχνεις τα φτερά για να πετάξει.

Συναντώντας μιὰ μὴ ὀρθόδοξη κοινωνία

Anthony Bloom

Metropolitan of Sourozh (1914- 2003)

Δώδεκα Ἀπόστολοι μὲ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος βγῆκαν στὸν κόσμο. Συνοδεύονταν ἀπὸ μιὰ μικρὴ ὁμάδα μαθητῶν, ἑβδομήντα ἄνδρες καὶ γυναῖκες. Καὶ ἄλλαξαν τὸν κόσμο, ὄχι ἀμέσως, ἀλλὰ μέσα ἀπὸ ἕνα κύμα κατανόησης, βιώματος, ἀνανέωσης τῆς ζωῆς, ἔκαναν διαφορετικὸ ὁλόκληρο τὸν κόσμο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἦταν γιὰ ἑκατοντάδες χρόνια. Ὑπάρχουν σήμερα ἑκατομμύρια Χριστιανοὶ διαφορετικοῦ δόγματος καὶ ὅμως, ἐξαιτίας μας, οἱ Χριστιανοί, ὁ Χριστιανισμὸς φαίνεται ὅτι ὅλο καὶ πιὸ πολὺ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Η κορυφή του παγόβουνου είναι όσα υποφέρουμε. Το παγόβουνο όμως είναι ο ίδιος ο εγωισμός μας…

Νιώθεις μοναξιά, προδοσία, θλίψη, στεναχώρια, πόνο…

Κλαις για τις μέρες που πέρασαν, για τις μέρες που θα έρθουν.

Μπορείς να συνεχίσεις να κλαις και να αφεθείς στην κατάθλιψη.

Ή μπορείς πλέον να πάψεις να κλαψουρίζεις και να αγωνιστείς.

Εάν εσύ δεν νοιαστείς για την ζωή σου, κανείς δεν θα μπορέσει να σε βοηθήσει.

Πάρτο χαμπάρι και άσε τις υστερίες και τα δράματα και άρχισε να ζεις, να προσπαθείς, να αγωνίζεσαι.

Φυσικά και δεν είναι εύκολη η ζωή. Μην την κάνεις όμως ακόμα πιο δύσκολη με την στάση σου και τον τρόπο σκέψης σου.

Απόσταση, Υπομονή και Σιωπή.. οι καλύτερες φίλες..

Τρεις Αγίες, που αξίζει να τις γνωρίσεις, και να τις πιάσεις φίλες σου καλές.

(Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Η πρώτη είναι η Αγία Απόσταση.
Σημαίνει να έχεις διάκριση. Να μην τον πνίγεις τον άλλον με την παρουσία σου. Καμιά φορά ξέρεις, το να πάρεις απόσταση από κάποιον, είναι η μόνη λύση για να μην χαλάσει η σχέση.

Η δεύτερη είναι η Αγία Υπομονή.
Μεγάλη Αγία. Ανθρώπους να δεις που έχει βάλει αυτή η Αγία στον Παράδεισο. Αν την κάνεις φίλη, να το ξέρεις, θα σε βοηθάει να αντιμετωπίζεις όλες τις δυσκολίες της ζωής. Όσο μεγάλες ή τρομαχτικές και αν μοιάζουν.

Και η τρίτη είναι η Αγία Σιωπή.
Δύσκολα την πιάνεις φίλη. Ακόμα πιο δύσκολα την κρατάς. Είναι τέχνη να ξέρεις να μιλάς. Είναι όμως τέχνη μεγαλύτερη να μπορείς να σιωπήσεις. Να μην πληγώσεις. Να μην απελπίσεις. Να μην προδώσεις. Να μην περηφανευτείς. Αυτά που βγαίνουν από το στόμα, αυτά είναι που μας κάνουν ακάθαρτους…

Απόσταση, Υπομονή και Σιωπή

Πολλές φορές ούτε ο κόπος, ούτε οι μετάνοιες, ούτε οι σταυροί προσελκύουν τη Χάρη. Υπάρχουν μυστικά. Το ουσιαστικότερο είναι να φύγεις απ’ τον τύπο και να πηγαίνεις στην ουσία. Ό,τι γίνεται, να γίνεται από αγάπη.

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

Από τη σελίδα: «Στώμεν Καλώς».

Πηγή

Πάνω απ’όλα δεν είναι η υγεία. Είναι η σωτηρία

Πάνω απ’όλα δεν είναι η υγεία. Είναι η σωτηρία. Η σωτηρία από τα πάθη και την τυφλωτική του νου λήθη που προκαλούν αυτά.

Διότι τι να το κάνεις να πεθάνεις υγιής στο σώμα και να φύγεις σαν ένα ταραγμένο αγρίμι, γεμάτο ανασφάλεια και επιθετικότητα, που δεν κατάλαβε γιατί έζησε και γιατί πέθανε.

ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟ ΘΕΟ…

Ήρθε μια μέρα να με δει κάποιος, ένας άνθρωπος που έψαχνε να βρει τον Θεό επί χρόνια.Μου είπε κλαίγοντας: «Πάτερ, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τον Θεό. Δείξε μου τον Θεό!» Του απάντησα πως δεν ήμουν σε θέση να του Τον δείξω, όμως δε νομίζω πως κι ο ίδιος ήταν σε κατάσταση να Τον βρει έτσι κι αλλιώς. Απορημένος με ρώτησε γιατί.

Και τότε εγώ του έθεσα ένα ερώτημα που συχνά θέτω σ΄ όσους έρχονται να με συμβουλευτούν: «Υπάρχει κάποιο χωρίο της Αγίας Γραφής που μιλάει στην καρδιά σου – το πιο πολύτιμο χωρίο που έχεις βρει;»«Ναι – μου απάντησε -, η ιστορία της πόρνης στο όγδοο κεφάλαιο του Ιωάννη».Τον ξαναρώτησα: «Πού τοποθετείς τον εαυτό σου σ΄ αυτή την ιστορία; Αισθάνεσαι σαν να είσαι η γυναίκα που έχει συνειδητοποιήσει το αμάρτημά της και βρίσκεται ενώπιον της κρίσεως των ανθρώπων, εν γνώσει της ότι η κρίση τους θα είναι ζήτημα ζωής και θανάτου γι΄ αυτήν;

ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ – ΜΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘΑΝΑΤΟ

Κάνε τον άλλο να νιώσει σημαντικός για σένα…

Οι άνθρωποι μπορεί να ξεχάσουν τα πάντα όχι όμως το πως τους κάνατε να νιώσουν. Γι’ αυτό ο Γέροντας Αιμιλιανός τόνιζε κάνε τους άλλους και ιδιαίτερα εκείνους που είναι κοντά σου και θέλεις στην ζωή σου, να χαίρομαι την παρέα και παρουσία σου. Να είσαι χαρά και φως γι’ αυτούς. Να γυρνάς στο σπίτι και να λένε «καλώς τον…» και όχι «ωχ ήρθε πάλι αυτός…». Να είσαι χαρά του άλλου και όχι το βάσανο και η δυσκολία του.

Η Μάγια Αγγέλου έγραψε, «οι άνθρωποι μπορεί να ξεχάσουν τι λέτε και μπορεί να ξεχάσουν τι κάνετε. Όμως κανείς δεν θα ξεχάσει ποτέ πως τους κάνατε να νιώσουν».